Recenzija Manfred G. Dinnes
Umjetnost u bakru, obrađivanje metala uopšte, je posljednjih godina izašla iz sfere interesovanja, iako se ubraja u najstarije tehnike čovječanstva. Dijelom bi se to moglo prepisati brzini življenja u našem dobu. Uzrok je vjerovatno da su danas predmeti od metala degradirani na razinu masovnih proizvoda. Okruženi smo oblikovanim i izobličenim metalima, od auto karoserije do privjesaka za ključeve. Kultura plastike daje pri tome još svoj doprinos.
Metal, kao dio materije, jedva da je još obuhvaćen. Baš ovaj aspekt je polazna tačka za tumačenje Kurtovih djela.
Njegovi bareljefi u bakru su energetski tragovi koji se utiskuju u metal. Pri tome se služi vokabularom koji transformiše istorijske događaje u sadašnjost. Koristi se reportoarom bogumilskih formi, čiji se tragovi u obliku nadgrobnih spomenika nalaze u blizini Mostara i predstavljaju jednu tradiciju koja oblikuje bosansku istorijsku sliku. Pored ovih motiva, upotrebni predmeti, gradsko okružje ili arhitektonske posebnosti nalaze pristup u djelu i tvore u metalu jednu slobodnu kompoziciju. Ovaj višeslojni svijet oblika razvija jezičnu sliku i daruje ovim djelima nešto što podsjeća na raspuline u liticama ili na pećinske crteže.
Začuđujuće je kako precizno i detaljima oblikovano pod rukom umjetnika nastaju ova djela u bakru. Udarci čekića nižu se jedan za drugim, ali je svaki udarac različit i podsjeća na stvaranje jedne muzičke kompozicije. Ova djela mogla bi se nazvati muzika u metalu.
Na kraju dolazi površinske obrade bakra, oksidacioni procesi i patina, koji još više ističu reljefnost ovih eksponata.
Manfred G. Dinnes 14/03/1997
Prevod sa njemačkog: prof. Enisa Simić
